“Dit kleine stukje dijk krijgt de toewijding die het verdient”
Een stukje dijk van 350 meter leidde tot een nauwe samenwerking tussen twee waterschappen. Werner Plekkenpol en Cor Beekmans over cultuurverschillen, risico’s en de boekhouding.
Waterschap Vallei en Veluwe nam het initiatief voor de samenwerking. “Onze opgave beslaat een lengte van 10 kilometer”, vertelt Werner. “Daarbinnen is één stukje dijk van zo’n 350 meter niet van ons waterschap, maar van onze buren: Waterschap Drents Overijsselse Delta. Het zou gek zijn als zij daarvoor speciaal een projectorganisatie moeten optuigen. Als wij dit stukje dijk meenemen in onze opgave, bespaart dat Nederland veel geld.” Cor: “Voor ons was de keuze om dit korte dijktracé door Vallei en Veluwe uit te laten voeren een hamerstuk. Maar ook een klein project vraagt toewijding. Daarom zijn we blij met deze samenwerking. Dit kleine stukje dijk krijgt zo de toewijding die het verdient.”
Samen uit, samen thuis
Er kwamen een samenwerkingsovereenkomst en een gezamenlijk plan van aanpak. Dit betekende: duidelijke afspraken maken. “Over de kostenverdeling bijvoorbeeld”, aldus Cor. “Dat deden we op basis van de te verwachten bouwkosten per traject in de realisatiefase.” Tijdens het schrijven van het plan van aanpak werden de risico’s ingeschat en de verantwoordelijkheid daarvoor naar rato verdeeld. Werner: “Dat vond ik een mooi gebaar van Cor en zijn collega’s: we dragen samen het risico. Ook al is de kans op complicaties groter bij Vallei en Veluwe, vanwege de grootte van het project.” Cor: “Ik vond het buitengewoon logisch om het zo aan te pakken. We kijken naar het geheel en gaan niet minutieus risico’s verdelen. Dat geeft ook minder administratieve last. Het bijzondere is wel dat de uiteindelijke kostenverdeling verschoven is, door het wegvallen van een deel van de scope bij Vallei en Veluwe. Hun opgave bleek kleiner, waardoor ons aandeel in de risicoverdeling juist groter werd. Dit hebben we ongewijzigd gelaten: samen uit, samen thuis.”
Langs twee besturen
“In dit project heb ik twee opdrachtgevers”, aldus Werner. “Elk met hun eigen werkwijze. Gelukkig ken ik beide waterschappen goed. Waterschap Drents Overijsselse Delta zond mij voor dit project uit naar Vallei en Veluwe, dat mij uiteindelijk inhuurde. Handig, want ik weet daardoor van beide organisaties hoe ze werken. En dat is niet altijd hetzelfde.” Cor: “De bestuurlijke agenda’s vallen bijvoorbeeld niet altijd samen. De één heeft soms langer nodig om een besluit goed te keuren dan de ander.” Werner: “Als het plan van aanpak bestuurlijk vastgesteld moet worden, moet ik in mijn project langs twee besturen in plaats van één. Dat vraagt van beide kanten soms geduld.”
Kijkje in elkaars keuken
Ook in de boekhouding waren er verschillen. Cor: “Bij ons waterschap is er per fase een begroting. Maar bij Vallei en Veluwe blijft het geld gedurende het hele project op de begroting staan. Toen we in dit project in de planuitwerkingsfase risico liepen, konden we dat betalen uit de fase daarvoor.” Werner: “Het was inderdaad prettig dat ik nog iets achter de hand had.” Al met al kijken Werner en Cor met plezier en voldoening terug op de samenwerking. Cor: “Als je de gelegenheid hebt, raad ik samenwerking tussen waterschappen zeker aan. Je leert veel van een kijkje in elkaars keuken.”
“Het basisprincipe: samen uit, samen thuis”