Samenwerken met de omgeving
Natuur, recreatie, verkeersveiligheid en ruimtelijke kwaliteit: bij het versterken van de Grebbedijk kijkt Waterschap Vallei en Veluwe verder dan de dijk alleen. Lucy Afman en Emma Avoyan leggen uit hoe je betrokkenheid creëert bij zo’n bonte club samenwerkingspartners.
Het project kent acht samenwerkingspartners en een brede betrokkenheid van verschillende stakeholders uit het gebied. Interessante materie voor Emma, die als lid van het All-Risk onderzoeksprogramma het samenwerkingsproces binnen HWBP-projecten onderzoekt.
Door middel van interviews en analyses brengt Emma het samenwerkingsproces bij de Grebbedijk in kaart. Haar bevindingen presenteert ze aan het HWBP en het waterschap. Lucy waardeert haar inbreng: “Het project staat of valt met een soepele samenwerking, waarbij ieders inbreng wordt gehoord. De rode draden uit Emma’s onderzoek zijn handig bij het inrichten en evalueren van het proces.”
Transparant
Het viel Emma gelijk op dat dit projectteam heel transparant werkt. “Zij delen hun kennis onderling, maar ook met mij”, vertelt ze. Waterschap Vallei en Veluwe geeft graag kennis door, legt Lucy uit. “Omdat onze leerervaringen kunnen bijdragen aan waterveiligheid binnen en buiten Nederland. Daarom gaan we bijvoorbeeld op excursie met basisschoolleerlingen en verwelkomen we promovendi zoals Emma bij onze projecten.”
Positief en daadkrachtig
Samenwerkingsprocessen zijn vaak complex, al helemaal als er zo veel verschillende belangen spelen. Emma merkte op dat de houding van de partners gedurende het project veranderde. “Sommigen voelden weerstand tegen milieuaspecten omdat ze die als beperkend ervaarden”, vertelt ze. “Andersom voelden natuurorganisaties niets voor bepaalde ontwerpkeuzes vanwege de impact op het milieu. Al pratende zagen ze in dat een compromis mogelijk was. Toen veranderde met de tijd hun opstelling. De sfeer in het project is nu heel positief en daadkrachtig.”
“Onze leerervaringen kunnen bijdragen aan waterveiligheid”
Schaduwontwerp als leidraad
Wat Emma ook opviel, was dat duurzaamheid steeds meer aandacht kreeg: “De partners zijn steeds circulairder gaan denken. Daardoor kreeg het ontwerp allerlei duurzame oplossingen, als een soort kers op de taart.” Lucy: “Wel een noodzakelijke kers, want grondstofreductie is hoognodig. Ons schaduwontwerp is geheel gericht op circulariteit en dient als leidraad. Dat helpt ons het maximale eruit te halen. Het zit hem vaak in slimmer rekenen. Zo ontdekten we dat klei tegen de buitenkant van de dijk hem ook sterk genoeg maakt. En die klei halen we uit de omgeving.”
Gedeeld enthousiasme
Net als veel andere HWBP-projecten heeft de Grebbedijk een participatiegroep. Bij de Dijkdenkers zitten bijvoorbeeld omwonenden, de Fietsersbond en de lokale roeivereniging. Lucy ziet vaak dat de betrokkenheid van zo’n stakeholdersplatform minder wordt naarmate het project vordert. “Dat is zo mooi aan de Grebbedijk: de Dijkdenkers ervaren echt dat ze invloed hebben”, vertelt ze. “Wij geloven dat het succes van dit project samenhangt met de betrokkenheid van alle partijen: van het bestuur tot de omwonenden. Op bijeenkomsten van de Dijkdenkers komen ook ambtenaren van de gemeente of provincie. Gewoon uit gedeeld enthousiasme voor het project. Die synergie tussen alle niveaus maakt dit project zo bijzonder.”